Danıştay 4. Daire E. 2002/1844
T.C.
DANIŞTAY
Dördüncü Daire
Esas No: 2002/1844
Karar No: 2002/3701
Özeti: Döviz bürosu işleten mükelleflerin, bankalara teminat olarak yatırdıkları dövizleri dönem sonunda değerleme zorunluluklarının bulunmadığı hk.
Temyiz Eden: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf: … Döviz ve Kıymetli Maden Anonim Şirketi
Vekili: Av. …
İstemin Özeti: Döviz bürosu işleten ve … Bankası nezdinde açılan hesapta bloke olarak tutulan 150.000 Alman Markı tutarındaki teminatın dönem sonunda değerlemeye tabi tutulması nedeniyle
oluşan kur farkı miktarının 2000/3 üncü dönem geçici vergi beyannamesine dahil edilmemesi gerektiği
ihtirazi kaydıyla verilen beyanname üzerine tahakkuk ettirilen geçici verginin kaldırılması istemiyle dava açılmıştır.
Sivas Vergi Mahkemesi 13.3.2002 günlü ve E: 2001/178, K: 2002/37 sayılı kararıyla; Türk Parası Kıymetini Koruma Hakkında 32 sayılı karara ilişkin 97-32/21 sayılı Tebliğ ile bu
tebliğin 4 üncü maddesinin (d) bendinde değişiklik yapan 98-32/22 sayılı Tebliğ uyarınca kurulmasına izin verilen döviz bürolarının … Bankasına 150.000 Alman Markı yatırılmasını öngördüğü,
yine söz konusu karara ilişkin 94-32/12 sayılı Tebliğde değişiklik yapılması hakkındaki 97-32/18 sayılı tebliğin 7 inci maddesinde ise bu Tebliğ uyarınca yetkili müesseselerin
… Bankasına yatırdıkları dövizlerin bankanın “Muhtelif Borçlar, Bloke Paralar” hesabında izleneceği,
herhangi bir nedenle faaliyetin sona ermesi halinde müsteşarlığın talimatı üzerine ilgili şirkete ödeneceğinin belirtildiği,
bu düzenlemeler uyarınca davacı şirketin teminat olarak … Bankasına yatırdığı Alman Markının 97-32/18 sayılı Tebliğ uyarınca bankanın “Muhtelif Borçları” hesabında izleneceği
ve herhangi bir nedenle faaliyetin sona ermesi halinde ilgiliye ödeneceği ve
bu hesaptaki tutarlara faiz ödenmeyeceği belirtildiğinden zorunlu olarak yatırlan ve bu hesaptaki tutarlara faiz ödenmeyeceği belirtildiğinden
zorunlu olarak yatırılan ve ticari faaliyet devam ettiği sürece bloke halde tutulan döviz cinsinden teminatın istendiğinde
işletmenin ticari işlerinde kullanılması ve üzerinde tasarrufta bulunulması olanaksız olduğundan,
kur farkından doğan tutarın geçici vergi matrahına dahil edilemeyeceği gerekçesiyle tahakkuk ettirilen verginin yasal olduğunu ileri sürmekte, kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi H.Gül Yılmaz’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı İbrahim Erdoğdu’nun Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar,
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden
hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayanağı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektiren nitelikte görülmemiştir.
Danıştay 4. Daire E. 2002/1844
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ve vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar,
bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 28.11.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.
