Türk Şirketleriyle Yapacakları Sözleşmelerde Türkçe Kullanılması
İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
43. HUKUK DAİRESİ
Esas Numarası: 2020/201
Karar Numarası: 2021/249
Karar Tarihi: 04.03.2021
CEZAİ ŞART ALACAĞININ TAHSİLİ İSTEMİNDE SÖZLEŞMENİN BİR TARAFI YABANCI ŞİRKET OLDUĞUNDAN İKTİSADİ MÜESSESELERDE MECBURÎ TÜRKÇE KULLANILMASI HAKKINDA KANUN UYARINCA TÜRKÇE ZORUNLULUĞUNUN BULUNMADIĞI – Davanın Sözleşmeden Kaynaklı Cezai Şart Alacağının Tahsili İstemine İlişkin Olduğu – Türk Şirketlerinin Türkiye’de Yaptığı Sözleşmelerde Türkçe Dilinin Kullanılmasının Zorunlu Olduğu – Bu Zorunluluğa Uyulmaksızın Düzenlenen Sözleşmelerin İktisadi Müesseselerde Mecburî Türkçe Kullanılması Hakkında Kanuna Göre Geçersiz Olduğu –
Ancak Aynı Kanun Uyarınca Sözleşmenin Taraflarından Birini Yabancı Olması Halinde Türk Şirketleriyle Yapacakları Sözleşmelerde Türkçe Kullanılması Zorunluluğu Bulunmadığı – Davaya Dayanak Yapılan İngilizce Düzenlenmiş Sözleşmenin Taraflarından Birinin Davacı Şirketi Olduğu – Bu Şirketin Lüksemburg Menşeli Bir Yabancı Şirket Olduğu – Bu Durumda Sözleşmenin Bir Tarafının Yabancı Şirket Olması Nedeniyle Kanundaki Türkçe Dili Zorunluluğunun Somut Olayda Uygulama Olanağı Bulunmadığından İşin Esasına Girilerek Varılacak Uygun Sonuç Dairesinde Bir Karar Verilmesi Gerektiği
